Ex_pose: Stefanos Rokos, Συνέντευξη

Η 18η Art Athina είναι γεγονός. Θα διεξαχθεί από τις 16 έως τις 19 Μαΐου 2013 στο Κλειστό Γήπεδο Π. Φαλήρου (TaeKwonDo). Διοργανωτής είναι ο Πανελλήνιος Σύνδεσμος Αιθουσών Τέχνης.

Σαράντα πέντε γκαλερί συμμετέχουν στη φετινή διοργάνωση κυρίως από την Ελλάδα αλλά και από το εξωτερικό, οι οποίες θα παρουσιάσουν το εικαστικό δυναμικό που εκπροσωπούν,στηρίζουν και προβάλλουν.

Στόχος είναι η Art Athina να αποτελέσει την όσο το δυνατό αντιπροσωπευτικότερη ανάδειξη της σύγχρονης ελληνικής εικαστικής σκηνής καθώς και μια πλατφόρμα διαλόγου με τις διεθνείς εικαστικές τάσεις που προβάλλονται μέσω των γκαλερί του εξωτερικού, της δουλειάς των ξένων καλλιτεχνών που εκπροσωπούνται από ελληνικές γκαλερί αλλά κυρίως μέσω των δύο από τις εκδηλώσεις που θα λάβουν χώρα στο πλαίσιο των παράλληλων εκδηλώσεων της Art Athina, τα Symposia σε επιμέλεια της Μαρίνας Φωκίδη και το Platforms Project @ Art Athina που επιμελείται η Άρτεμις Ποταμιάνου.

Το Ex_pose για όλο το μήνα Μάιο θα είναι αφιερωμένο στη σημαντική αυτή διοργάνωση εστιάζοντας επιλεκτικά σε πρόσωπα και δράσεις.

Στέφανος Ρόκος

Γεννημένος το 1977 στην Αθήνα, φοίτησε στην Α.Σ.Κ.Τ. Αθηνών κοντά στον Τριαντάφυλλο Πατρασκίδη και το Γιώργο Μήλιο. Από την αρχή της καριέρας του συνεργάζεται με την Αίθουσα Τέχνης Αγκάθι με την οποία εκπροσωπείται και στη φετινή Art Athina μάλιστα αποκλειστικά, παρουσιάζοντας τη νέα του δουλειά σε μια ατομική έκθεση που φέρει τον ανορθόδοξο τίτλο «Επιστροφή στην Αποδιοργάνωση» και που μέρος της οποίας θα μεταφερθεί και θα παρουσιαστεί από τις 6 έως τις 27 Ιουνίου στη Neu Gallery στο Λονδίνο.

Οι ρευστές, υδάτινες συνθέσεις του Στέφανου Ρόκου αποτυπώνουν στιγμιότυπα μιας (υπερ) ρεαλιστικής πραγματικότητας με μια αφηγηματικότητα και φόρμα που παραπέμπoυν σε σελίδες εικονογραφημένης νουβέλας . Το γυναικείο στοιχείο είναι έντονο και συχνά απροκάλυπτα ερωτικό ως μια σύγχρονη εκδοχή του προκλητικού γυναικείου ερωτισμού που αποτύπωσε ο Gustav Klimt. Στον Klimt άλλωστε παραπέμπουν και τα ρευστά χρωματικά και σχεδιαστικά μωσαϊκά και μοτίβα μέσα από τα οποία αναδύονται ή στα οποία αντιπαραβάλλονται οι γυναικείες μορφές του Ρόκου.

Ο Στέφανος Ρόκος με αφορμή τη συμμετοχή του στη φετινή Art Athina και τη νέα του δουλειά που θα παρουσιαστεί στα πλαίσιά της μίλησε στο ex_pose και την Ελένη Ζυμαράκη.

Ε.Ζ. Επιστρέφεις στην εικαστική σκηνή μετά από τρια χρόνια με δύο σειρές έργων που θα εκτεθούν στην Art Athina 2013 με την Αίθουσα Τέχνης Αγκάθι και στη Neu Gallery στο Λονδίνο. Μίλησέ μας για τις δύο αυτές ενότητες έργων (αριθμό έργων, τεχνική, τίτλο, θεματική…).

Ξεκίνησα να δουλεύω την καινούργια ενότητα των έργων μου αμέσως μετά την παρουσίαση της τελευταίας μου έκθεσης «Τρόμος και Ρομάντζο σε έναν Άλλον Πλανήτη» το 2010. Δεν γνώριζα πού θα με οδηγήσουν τα έργα μου και τι χαρακτήρα θα αποκτήσει η ενότητα. Συνήθως δουλεύω ανάποδα. Πρώτα σκέφτομαι το θέμα, τον τίτλο και μετά αρχίζω να δημιουργώ τα έργα με βάση αυτό που έχω στο μυαλό μου. Αυτήν τη φορά πρώτα ολοκληρώθηκαν τα έργα και μετά κατάλαβα το θέμα και τον τίτλο της έκθεσης («Επιστροφή στην Αποδιοργάνωση»). Στην πορεία, και αφού είχαν ξεκαθαρίσει τα πράγματα, μου έγινε η πρόταση να συμμετέχω με ατομική έκθεση στην Art Athina. Την ίδια περίοδο ήρθα σε επαφή με την Neu Gallery του Λονδίνου και συμφωνήσαμε να παρουσιάσω ένα τμήμα της ίδιας ενότητας εκεί. Τα περισσότερα έργα είναι σε χαρτί, και ειδικά στο Λονδίνο θα συνδυαστούν και πάλι με μουσική, καθ’ ότι κάθε εβδομάδα στον χώρο της γκαλερί θα πραγματοποιούνται ζωντανές εμφανίσεις από μουσικούς και συγκροτήματα που σχετίζονται με διάφορους τρόπους με εμένα και την δουλειά μου.

Ε.Z. Τι καινούριο φέρουν τα έργα αυτά σε σχέση με παλαιότερες δουλειές σου;

Είναι καινούργια έργα. Είναι σαν ένας καινούργιος δίσκος. Έχω μεγαλώσει κι άλλο, έχω κι άλλους προβληματισμούς, έχω απαλλαχθεί από κάποιους. Είναι ένα βήμα μπροστά από την προηγούμενη δουλειά μου και ένα βήμα πριν από την επόμενη.

Ε.Ζ. «Επιστροφή στην Αποδιοργάνωση» είναι ο τίτλος της που δίνεις στα έντεκα έργα που θα εκτεθούν στην Art Athina 2013. Επιστροφή από πού; και σε τι είδους αποδιοργάνωση αναφέρεσαι;

Ο τίτλος «Επιστροφή στην Αποδιοργάνωση» που χαρακτηρίζει και τις δύο εκθέσεις (“Revert to Disarray” στην έκθεση στο Λονδίνο) είναι κυριολεκτικός και αυτοσαρκαστικός. Κατά την διάρκεια της δημιουργίας των έργων και εκ του αποτελέσματος, συνειδητοποίησα ότι κύρια στοιχεία τους είναι η αταξία, η ανησυχία, η αποδόμηση της φόρμας και η ανατροπή της εικόνας, ακόμα και στην απόδοση καθημερινών και απλών καταστάσεων. Όντας αρκετά οργανωτικός ως άνθρωπος, αλλά βιώνοντας και μια προσωπική και κοινωνική αποδιοργάνωση, η επιστροφή σε κάτι που σε πρώτο βαθμό σίγουρα δεν με χαρακτηρίζει, αλλά που πάντα υπάρχει στην ζωή μου, έχει κατά την γνώμη μου πλάκα και ενδιαφέρον. Ήδη η απάντηση είναι αρκετά αποδιοργανωμένη.

Ε.Z. Τα έργα σου έχουν μια αφηγηματικότητα και φόρμα που παραπέμπει σε σελίδες εικονογραφημένης νουβέλλας. Πόσο σε έχει επηρεάσει το είδος αυτό; με ποιους τρόπους;

Δεν με έχει επηρεάσει αυτό το είδος, τουλάχιστον όχι άμεσα.

Ε.Ζ. Το σχέδιο πρωταγωνιστεί στη δουλειά σου. Στο χρώμα τι βάρος και τι ρόλο δίνεις;

Δίνω το ίδιο βάρος στο σχέδιο, στο χρώμα, στην σύνθεση και στο θέμα, αλλά διαφορετικούς ρόλους.

Ε.Ζ. Η γυναίκες των έργων σου μαγνητίζουν και εκπέμπουν έναν ερωτισμό που μοιάζει να είναι τις περισσότερες φορές ανεπιτήδευτος. Μίλησέ μας για τις γυναίκες των έργων σου και για αυτό τον ερωτισμό. Οι αντρικές φιγούρες; Ποια είναι η ταυτότητά τους;

Η κάθε γυναίκα στα έργα μου είναι μια ξεχωριστή προσωπικότητα και έχει μια ιδιαίτερη μοναδική δυναμική. Οι αντρικές φιγούρες δεν έχουν καμία ταυτότητα πέρα από την ιδιότητά τους στο κάθε έργο.

Ε.Ζ. Στα έργα σου αποτυπώνεις απλά κάποια στιγμιότυπα της καθημερινότητάς μας ή αποσκοπείς στο να κάνεις ένα σχολιασμό/κριτική αυτής;

Όλα τα θέματα στα έργα μου, είτε είναι στιγμιότυπα της καθημερινότητας είτε ανατρεπτικές απρόβλεπτες εικόνες, τα αντιμετωπίζω με σοβαρότητα και με ιδιαίτερο τρόπο, που καταλήγουν να είναι σχολιασμός και κριτική.

Ε.Ζ. Ποιοι έλληνες και ξένοι καλλιτέχνες σε έχουν επηρεάσει ή σε επηρεάζουν και με ποιους τρόπους;

Οι David Hockney, Henry Darger, Louis Wain, Pierre Bonnard, Robert Crumb, Stef Kamil Carlens, Nick Cave, Γιάννης Ψυχοπαίδης, οι δάσκαλοί μου Τριαντάφυλλος Πατρασκίδης και Γιώργος Μήλιος, οι Mark Rothko, Γιάννης Μόραλης, Johnny Cash, Roman Polanski, Leonard Cohen, Brian Eno, η Bjork, ο Edgar Allan Poe, οι Peter Gabriel, Francis Bacon, Egon Schiele, η Bettie Page και η Sasha Grey, η Natasha Khan, οι Stanley Kubrick, Quentin Tarantino, David Lynch, Gustav Klimt, Paul Gauguin, David Bowie, René Magritte, ο Neil Young, ο Norman Rockwell, οι Andy Warhol, Michael Stipe, David Byrne, Marilyn Manson, Hieronymus Boss, ο Edvard Munch, ο Jarvis Cocker, οι Beatles, o Morrissey, οι φίλοι και η οικογένειά μου. Και άλλοι πολλοί. Όλοι με έχουν επηρεάσει με τον ίδιο τρόπο, δηλαδή με το έργο τους.

Ε.Ζ. Η ζωγραφική είναι επάγγελμα ή ανάγκη ή τι άλλο για σένα;

Η ζωγραφική είναι μόνον επάγγελμα, ανάγκη και όλα τα άλλα.

Ε.Ζ. Ποια είναι η σχέση σου με το κοινό της δουλειάς σου (δε εννοώ φίλους, συγγενείς, συναδέλφους…)Το κοινό είναι εκπαιδευμένο στην Ελλάδα ώστε να παρακολουθεί, να κρίνει και να αξιολογεί τα καλλιτεχνικά δρώμενα; Ποια είναι η προσωπική σου εμπειρία από το κοινό των εκθέσεών σου ή και των συναδέλφων σου;

Για να μιλήσουμε σωστά για εκπαιδευμένο κοινό που να ξέρει να κρίνει και να αξιολογεί, πρέπει να υπάρχει πρώτα πραγματικό ενδιαφέρον για τον Πολιτισμό και την Παιδεία.

Ε.Z. Παρουσιάζεις για πρώτη φορά τη νέα σου δουλειά στη φετινή Art Athina με την Αίθουσα Τέχνης Αγκάθι. Σε ποιους απευθύνεται μια τέτοια διοργάνωση; Τι θα πρέπει να μπορεί να προσφέρει στους επισκέπτες της μια διοργάνωση όπως η Art Athina, ειδικούς και μη;

H Art Athina, ως ένα από τα μέσα ένταξης της Τέχνης στην καθημερινότητά μας, πρέπει να απευθύνεται σε όλους, από το μικρό παιδάκι που ζωγραφίζει από ένστικτο μέχρι τον πλέον έμπειρο συλλέκτη. Αυτό που θα πρέπει να προσφέρει είναι μια όσο το δυνατόν πληρέστερη και αντικειμενικότερη εικόνα των τάσεων που επικρατούν αυτή τη στιγμή στην Τέχνη, κυρίως στην Ελλάδα αλλά και διεθνώς, με έναν σωστά οργανωμένο, άμεσο και φιλικό προς τον επισκέπτη τρόπο, γνωρίζοντας ότι η Τέχνη είναι για όλους ανεξαιρέτως, αρκεί να έχουν όλοι την ευκαιρία να την προσεγγίσουν.

Ε. Ζ. Τι θεωρείς ως επαγγελματική επιτυχία/καταξίωση για ένα νέο καλλιτέχνη στην Ελληνική πραγματικότητα; Στη διεθνή καλλιτεχνική σκηνή;

Ο κάθε καλλιτέχνης βάζει τους δικούς του στόχους και εκτιμά διαφορετικά την επαγγελματική επιτυχία και την καταξίωση. Αυτό που θεωρώ ιδανικό για όλους τους καλλιτέχνες είναι να μπορούν να βιοπορίζονται από αυτό που έχουν επιλέξει να κάνουν.

Ε.Ζ. Η ζωγραφική μπορεί να αποτυπώσει τα πάντα ή έχει όρια και περιορισμούς το μέσο αυτό;

Η ζωγραφική μπορεί να αποτυπώσει τα πάντα, αν ο καλλιτέχνης αρκείται στα μέσα και τις δυνατότητες που του προσφέρει, όπως ισχύει και για όλους τους τρόπους έκφρασης. Αν δει ότι περιορίζεται ο ίδιος δημιουργικά και πρακτικά, θα οδηγηθεί από μόνος του σε άλλα μέσα και αυτά με την σειρά τους θα τον οδηγήσουν σε άλλα. Πάντως κανείς καλλιτέχνης δεν παραπονέθηκε ότι τα τρία βασικά χρώματα ή οι επτά νότες της μουσικής είναι λίγες.

Ε.Ζ. Πώς συνδέεις τη μουσική με τη ζωγραφική σου;

Δεν είμαι μουσικός, ωστόσο η μουσική είναι μέρος της ζωής μου. Ακούω συνεχώς καινούργια και παλιά πράγματα, που με επηρεάζουν πολύ στη δουλειά μου. Παρ’ όλ’ αυτά, μου αρέσει που διατηρώ μιαν αυθόρμητη, σχεδόν αφελή σχέση μαζί της, που στηρίζεται στο συναίσθημα και όχι στη γνώση, στην πραγματική μου αγάπη για κάτι που με επηρεάζει καθημερινά αλλά που δεν το γνωρίζω και που βρίσκω τρόπο να το ταιριάξω με τη δουλειά μου. Στο εργαστήριό μου υπάρχει πάντα μουσική που επιλέγω να ακούσω, με βοηθάει στο τρέμουλο της γραμμής, στην υφή του χρώματος και το αποτέλεσμα της συνύπαρξης παρουσιάζεται πολλές φορές σιωπηλά στις εκθέσεις μου ή πιο φωναχτά σε συγκεκριμένα μουσικο-εικαστικά projects όπως το Horror & Romance, το Imago Dixit, το Noise and Useful Oblects, τα live που θα γίνουν στην έκθεση στο Λονδίνο κ.α.

Stefanos Rokos: http://www.stefanosrokos.gr/