Posts by Ελένη Ζυμαράκη

Interviews

Ex_pose: Venia Dimitrakopoulou, Promahones

PROMAHONES 2014 (3) 2

Aperture: 2.4
Camera: iPhone 4S
Iso: 64

« ‹ από 4 › »

Το υλικό του έργου είναι το σίδερο. Ωστόσο, η ακαμψία και η στιβαρότητα του μέσου αυτού αναιρείται και αποκτά πλαστικότητα και κίνηση μέσω της δυναμικής παρουσίας στο χώρο των σκιών και των ήχων. Ο Διονύσης Καββαθάς εύστοχα σχολιάζει σχετικά στον κατάλογο της έκθεσης: “Αποκλίνοντας από την παράδοση του υλομορφισμού, οι Προμαχώνες εκ-τοπίζονται και ταυτόχρονα αποϋλοποιούνται με δύο τουλάχιστον τρόπους: πρώτον, με την προέκτασή τους σε σκιές, σε αυτά τα άσωματα και άυλα συμβάντα που προβάλλονται στους περιβάλλοντες τοίχους· δεύτερον, μέσω των ήχων που έχουν καταγραφεί κατά την παραγωγή της μεταλλοκατασκευής και που τώρα, απεδαφικοποιημένοι πλέον, αντηχούν στον χώρο για να σημάνουν ότι δεν υπάρχει ούτε ηρεμία ούτε σιωπή των υλικών. Το έργο, που αρχικά μας παρουσιάζεται ως οικεία έκφραση μιας άκαμπτης υλικότητας και μνημειακότητας, μετατρέπεται σε ζωντανή περφόρμανς”.

5 Νοεμβρίου 2014 by Ελένη Ζυμαράκη

Exhibitions

Ex_pose: Paul Walker, Constructing a geometric abstraction

Ex_pose: Paul Walker, ‘κατασκευάζοντας’ τη γεωμετρική αφαίρεση

“Geometry holds the key to creating a unified equation of the universe” – A. Einstein

O Paul Walker είναι ένας αξιόλογος καλλιτέχνης, που αρκετά χρόνια τώρα ζει και εργάζεται στην Ελλάδα, ακούραστα, με θαυμαστή πειθαρχία, αθόρυβα και ουσιαστικά. ‘Κατασκευαστής’ μιας ιδιότυπης αφαίρεσης, με έργα χαρακτηριστικά τόσο για την πνευματικότητα που υποβάλλουν όσο και για τη γεωμετρικά δομημένη φόρμα τους.

Τον συναντήσαμε στην Αίγινα, τον τόπο διαμονής του από το 1991, όπου μας δέχτηκε στο σπίτι και εργαστήρι του και μας μίλησε για το έργο και τη ζωή του κάνοντας μια συναρπαστική αναδρομή στο παρελθόν.

Τον ευχαριστούμε θερμά για τη φιλοξενία.

23 Σεπτεμβρίου 2014 by Ελένη Ζυμαράκη

Interviews

Ex_pose: Rania Economidou

Ex_pose: Συνέντευξη με τη Ράνια Οικονομίδου

Είναι η μοναχική ηλικιωμένη κυρία που συλλέγει μανιωδώς έργα τέχνης και πάσχει από άνοια στο ένα από τα τρία φιλμ που απαρτίζουν το History Zero του Στέφανου Τσιβόπουλου, το έργο που μας εκπροσώπησε στην 55η Μπιενάλε Βενετίας και που τώρα προβάλεται στο μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης. Μας συγκλονίζει με την αμεσότητα και την καθαρότητα της ερμηνείας της.

Είναι η Κορνηλία Ροΐδη στη θεατρική παράσταση Πάπισσα Ιωάννα του Δημήτρη Μαυρίκιου που θα δούμε στο φεστιβάλ Αθηνών στις 30 και 31 Ιουλίου. Μας σαγηνεύει το πάθος με το οποίο αναφέρεται στο ρόλο της καθώς και στα ιστορικά πρόσωπα που εμπλέκονται άμεσα ή έμμεσα με το έργο και αποτέλεσαν πηγή έμπνευσης για το δημιουργό του, τον Δημήτρη Μαυρίκιο.

Είναι ο ευπροσήγορος άνθρωπος που μας καλωσόρισε στο σπίτι του και μας μίλησε για τη ζωή και τη τέχνη.

Είναι η σπουδαία ηθοποιός του ελληνικού θεάτρου και κινηματογράφου, Ράνια Οικονομίδου.

Συνέντευξη στην Ελένη Ζυμαράκη Τζώρτζη.

23 Ιουλίου 2014 by Ελένη Ζυμαράκη

Interviews

Ex_pose: Rania Bellou, Forty Floating Moons

Ex_pose: Ράνια Μπέλλου, Interview

unnamed (2)(121)

Orientation: 1

« ‹ από 5 › »

Η τρίτη ατομική έκθεση της Ράνιας Μπέλλου με τίτλο ‘Forty Floating Moons’ εγκαινιάζεται σήμερα στην γκαλερί Kalfayan, στην Αθήνα.

Η Ράνια Μπέλλου ανήκει στη νέα γενιά Ελλήνων καλλιτεχνών που με σταθερά και ουσιαστικά βήματα εξελίσσουν τη δουλειά τους, προβάλλουν το έργο τους στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και κερδίζουν σημαντικές διακρίσεις.

29 Ιουνίου 2014 by Ελένη Ζυμαράκη

Interviews

Ex_pose: Louis Benech, Discovering the National Garden of Athens

Ex_pose: LOUIS BENECH – Δίνοντας πνοή στο τοπίο

_MG_2571

Author: © Eric Sander
Aperture: 8
Camera: Canon EOS 5D Mark II
Caption: HOTEL DAR AHLAM-SKOURA-MAROC
MAI 2009- Jardins réalisés par le paysagiste Louis Benech
PHOTO : ERIC SANDER (ericsander.com)
Iso: 400
Copyright: © Eric Sander
Orientation: 1

« ‹ από 4 › »

Είναι ένας ταξιδευτής του κόσμου που (ξανα)δίνει πνοή στο φυσικό τοπίο. Έχει πάνω από 300 projects κήπων και πάρκων στο ενεργητικό του, τόσο ιδιωτικών όσο και δημόσιων, σε όλο τον κόσμο, από την Κορέα μέχρι τον Παναμά, το Περού, τον Καναδά τις Η.Π.Α., την Πορτογαλία, την Ελλάδα και το Μαρόκο. Ο διεθνούς φήμης αρχιτέκτονας τοπίου Louis Benech έχει υλοποιήσει σε συνεργασία με το ελληνικό αρχιτεκτονικό γραφείο Doxiadis+ τη μελέτη της κηποτεχνικής διαμόρφωσης οκτώ σημείων του Εθνικού Κήπου – ένα από τα δύο σκέλη του προγράμματος «Ανακαλύπτοντας τον Εθνικό Κήπο», της πρότασης του οργανισμού κοινής ωφέλειας NEON για την ανάπλαση του Κήπου και την αξιοποίησή του ως χώρου παρουσίασης έργων σύγχρονης τέχνης.

Ο Louis Benech μίλησε στην Ελένη Ζυμαράκη Τζώρτζη για τη δουλειά του, τις αρχές και τους άξονες στους οποίους αυτή στηρίζεται καθώς και για τη μελέτη που υλοποίησε για τον Εθνικό Κήπο.

6 Ιουνίου 2014 by Ελένη Ζυμαράκη

Texts

Αγγελική Παπαγεωργίου, Αλληλένδετοι Δεσμοί, Αίθουσα Τέχνης Αθηνών

Αγγελική Παπαγεωργίου, Αλληλένδετοι Δεσμοί

Αίθουσα Τέχνης Αθηνών, Γλύκωνος 4, Αθήνα
28 Ιανουαρίου – 1 Μαρτίου 2014

Κείμενο καταλόγου

28 Ιανουαρίου 2014 by Ελένη Ζυμαράκη

Interviews

Ex_pose: Christos Bokoros, The Bare Essentials

Εx_pose:Χρήστος Μποκόρος – Τα Στοιχειώδη στη ζωγραφική

Bokoros, The bare essentials

« ‹ από 8 › »

‘Πάνω σε σανίδια από ορεινές γέφυρες, ζωγραφίζω κοπιώντες και πεφορτισμένους και τα ελάχιστα απαραίτητα της ζωής: λίγο φαί, νερό να ευπρεπιστούμε, ένα κατάλυμα, και μια πόρτα ανοιχτή.

Η στενότητα και το μήκος των έργων επισημαίνουν τη στενότητα και το μήκος της οδού που διαβαίνουμε ως την απέναντι όχθη. Τα πεπατημένα ξύλα, ανακαλούν το πλήθος των αγνώστων που τα περπάτησαν. Πάνω τους η ζωγραφική, επιμελημένο σήμα απ’ το πέρασμά μας, αντιστέκεται στη ζωή που μας δαπανά αδαπάνητη.’

Χ. Μ.

Για το Χρήστο Μποκόρο η ζωγραφική είναι ‘άσκηση αυτογνωσίας’. Μια προσωπική, ενδοσκοπική τελετουργία μεταφυσικού, αποκαλυπτικού και εν τέλει λυτρωτικού χαρακτήρα που μετουσιώνει το πνεύμα σε ύλη, σε έργα ζωγραφικά. Μια τελετουργία που μετουσιώνει τη με μόχθο κεκτημένη προσωπική αλήθεια του καλλιτέχνη σε οικουμενική. Έτσι, φτιάχνονται έργα που όχι μόνο αναπαριστούν την αλήθεια που τα γέννησε αλλά που γίνονται-που είναι τα ίδια η αλήθεια αυτή.

Στη νέα δουλειά του ο Χρήστος Μποκόρος αναμετρήθηκε με την έννοια και την ουσία του μέτρου στη ζωή του ανθρώπου. Πνευματικό και εικαστικό αντίδωρο αυτής της αναμέτρησης ‘Τα Στοιχειώδη’. Τα Στοιχειώδη ως αναγκαία συνθήκη όχι της επιβίωσης αλλά της ύπαρξης.

Ο Χρήστος Μποκόρος μίλησε στην Ελένη Ζυμαράκη Τζώρτζη

12 Δεκεμβρίου 2013 by Ελένη Ζυμαράκη

Interviews

Ex_pose: Stmts, Τέχνη στους τοίχους της πόλης

Ex_pose: Stmts, τέχνη στους τοίχους της πόλης

Η καλλιτεχνική δημιουργία ανέκαθεν υπήρξε άμεσα συνδεδεμένη με το χωροχρονικό και κοινωνικό πλαίσιο μέσα από το οποίο προέκυπτε κάθε φορά – είτε ως δράση είτε ως αντίδραση σε αυτό. Μάλιστα, θα λέγαμε ότι όσο πιο στενή ήταν και είναι η σχέση της καλλιτεχνικής πράξης με το χωροχρονικό και κοινωνικό της πλαίσιο τόσο πιο αυθεντική και αληθινή είναι – τουλάχιστον όσον αφορά στις προθέσεις της.

Η «τέχνη του δρόμου» – street art – είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα τέτοιου καλλιτεχνικού είδους άμεσα ταυτισμένου με την εποχή του. Μετεξέλιξη του γκραφίτι, έχει ως βασικό χαρακτηριστικό της την υιοθέτηση από πλευράς του δημιουργού ενός ανορθόδοξου και προκλητικού τρόπου επικοινωνίας με το κοινό του, στους δρόμους της πόλης. Το έργο κυριολεκτικά εισβάλλει στην καθημερινή ζωή των ανθρώπων εκτεθειμένο σε εξωτερικές επιφάνειες ώστε να γίνονται όλοι εν δυνάμει θεατές του, όχι μόνο οι επισκέπτες μιας γκαλερί ή ενός μουσείου – πρακτική που μαρτυρά την ανάγκη αφενός για μία άμεση επικοινωνία δίχως μεσολαβητές και αφετέρου την πρόθεση αποχής, ίσως και ρήξης, με παγιωμένες καλλιτεχνικές πρακτικές και συμβάσεις.

Τα ζητήματα που προκύπτουν σε σχέση με την τέχνη του δρόμου είναι πολλά και έχουν να κάνουν αφενός με το ίδιο το έργο τέχνης και το δημιουργό του, αφετέρου με τον φαινομενικά αυθαίρετο τρόπο έκθεσής του, επαφής και επικοινωνίας του με το κοινό. αναμφισβήτητα πρόκειται για ένα είδος τέχνης με δυναμική που τείνει να το αναγάγει σε παγκόσμιο φαινόμενο.

Ο Stmts ασχολείται με την τέχνη του δρόμου. Όλοι έχουμε δει σε σημεία της πόλης τα χαρακτηριστικά παιδικά προσωπάκια με τα έντονα εκφραστικά βλέμματα. Ο ίδιος, φοιτητής της Ανώτατατης Σχολής Καλών Τεχνών, έχει ξεχωρίσει ως street artist και ήδη η δουλειά του προβάλλεται και στο εξωτερικό.

O Stmts μίλησε στην Ελένη Ζυμαράκη Τζώρτζη.

29 Νοεμβρίου 2013 by Ελένη Ζυμαράκη

Interviews

Ex_pose: Satoki Nagata, The man who praised shadows

Ex_pose: Satoki Nagata, Συνέντευξη

Το σκοτάδι και η ομορφιά που πηγάζει από αυτό δημιουργούν ένα διακριτό κόσμο από σκιές που σήμερα δεν μπορεί να ιδωθεί αλλά που στο παρελθόν ήταν κομμάτι της καθημερινότητας των ανθρώπων…

Τα λόγια αυτά ανήκουν στον Ιάπωνα συγγραφέα Junichiro Tanizaki από το δοκίμιό του με τίτλο In Praise of Shadows, το οποίο εύγλωττα μας μυεί στην ιαπωνική αίσθηση της ομορφιάς, τόσο διαφορετική από αυτή που έχουμε στη Δύση. Μία αίσθηση ομορφιάς που δε φοβάται το λιγοστό φως και μία ομορφιά που υπάρχει όχι στα πράγματα καθεαυτά αλλά στα μοτίβα των σκιών τους, στο φως και στο σκοτάδι που αυτά δημιουργούν, το ένα σε σχέση με το άλλο.

Βλέποντας τις φωτογραφίες του Satoki Nagata σχεδόν αναπόφευκτα τις θεωρείς ως την πιο πιθανή εκδοχή οπτικοποίησης των λόγων του Tanizaki. Πράγματι, ο Satoki Nagata είναι ένας καλλιτέχνης που αιχμαλωτίζει την ομορφιά στο σκοτάδι, την ομορφιά που δε χρειάζεται το λαμπερό φως για να υπάρξει, την ομορφιά που το κάθε πράγμα δημιουργεί σε σχέση με κάποιο άλλο και με τον ίδιο τον καλλιτέχνη. Ο ίδιος ο Satoki Nagata αναφέρει: «Η ύπαρξή μας συνίσταται από ποικίλες σχέσεις….για μένα το να δημιουργώ φωτογραφίες είναι ισοδύναμο με το να δημιουργώ σχέσεις με τον κόσμο. Μέσω αυτών των εικόνων ελπίζω οι θεατές να ανακαλύψουν τις λεπτές αλλά ουσιαστικές σχέσεις που οι φωτογραφίες μου αιχμαλωτίζουν και να νιώσουν μια σύνδεση με τον κόσμο που αποτυπώνω».

13 Νοεμβρίου 2013 by Ελένη Ζυμαράκη

Interviews

Ex_pose: Kendell Geers, Heart of Darkness / Interview

Ex_pose: Ο Kendell Geers, Interview

Ο διεθνούς φήμης καλλιτέχνης Kendell Geers βρέθηκε πρόσφατα στην πόλη μας και μίλησε για το έργο του στα πλαίσια της συμμετοχής του στο Φεστιβάλ Αθηνών 2013. Το ομολογουμένως φτωχό όσον αφορά στα εικαστικά δρώμενα φεστιβάλ έχει να παρουσιάσει τέσσερις ενδιαφέρουσες εικαστικές δράσεις μία εκ των οποίων και η έκθεση “Heart of Darkness” με δύο έργα από τη συλλογή Δασκαλόπουλου, συνεχίζοντας τη συνεργασία του φεστιβάλ και του ΝΕΟΝ.

Ο ΝΕΟΝ είναι ο Πολιτιστικός και Αναπτυξιακός Οργανισμός κοινής ωφέλειας του Δημήτρη Δασκαλόπουλου, ένα φιλόδοξο project με στόχο να φέρει τη σύγχρονη τέχνη κοντά στον πολίτη μέσω μιας σειράς εκθέσεων, εκδηλώσεων και δράσεων. Το άξιο λόγου στην περίπτωση του ΝΕΟΝ είναι ότι στρερείται από πρόθεση το μουσειοκεντρικό/κτιριοκεντρικό χαρακτήρα ανάλογων δραστηριοτήτων σχετικών με τη σύγχρονη τέχνη, προκειμένου να συμβάλει στην ευρύτερη προσπάθεια αποκατάστασης και ανάδειξης της πόλης μας, της καθημερινής διαβίωσης αλλά και της σχέσης του πολίτη με αυτή.

19 Ιουνίου 2013 by Ελένη Ζυμαράκη